ÇOCUK İNSANIN ATASIDIR; DİNO'NUN ŞARKILARI

Aşağıdaki yazı ilk olarak; http://gezite.org/cocuk-insanin-atasidir-dinonun-sarkilari/ linkinde yayımlanmıştır. 

Şubadap Çocuk “Çocuklar İçin Evrim Şarkıları; Dino’nun Şarkıları” albümünü yayınladı; “Evrim okul müfredatından çıkartılıyorsa, müzik repertuarına girer!”

Oğlumuz olacağını öğrendiğimizde, eşimle çok düşünmeden isminin Mahir Çınar olmasına karar verdik. Hem “yetenekli, maharetli” olsun, hem de yeteneğini “dim dik, eğilip bükülmeden kullansın” umuduyla. Tabi ismiyle ilgili -çoğunlukla politik yelpazenin sol kanadıyla bir şekilde hemhal olmuş insanlardan- tepki almadık değil. Başta çok önemsemediğimiz, küçük bir tepki olarak algıladığımız “çocuğa neden politik bir figürün isminin verildiği” hususunun, üzerinde biraz düşününce ciddi bir ideolojik yenilginin kabulü olduğunu fark ettik.

Çevremiz çeperimiz tüketimin kutsallığıyla kuşatılmışken, sistem ideolojik aygıtlarıyla, televizyonları, reklam panoları, eğitim sistemi, AVM’leri, savaşı, cinsiyetçiliği, devlet terörü, ırkçılığı, yarattığı yoksulluğuyla çocuklarımıza “saldırırken”, çok basit ve naif “çocuğuna sembolik bir isim koyma” niyeti dahi fazla geliyor. Burada bir alt metin varsa, yukarıda saydığımız tüm “şeytani” ögeleriyle var olmasına rağmen egemen sistemin / düşüncenin “ideolojisiz – bir nevi aseksüel / nötr-” olduğu, devrimci düşüncenin bir “ideolojiye” tekabül ettiği, ideolojininse başlı başına “kötü bir şey olduğu” üzerinden bir felsefi sefalettir.

İktidarın hegamonyasına karşı “politik çocuk”

Karl Marx Komünist Manifesto’da “Eğitime toplumun müdahalesini komünistler icad etmedi. Yaptıkları şey, bu müdahalenin karakterini değiştirmeye ve eğitimi egemen sınıfların etkisinden kurtarmaya çalışmaktan ibarettir.” diyor.  İşte Praksis’ten tanıdığımız Şubadap Çocuk, çocuk eğitiminde egemen sınıfların etkisini kırmaya yönelik kendi mevzisinden önemli katkılar sunuyor. Kendileri de “politik gerekçelerle, iktidarın yarattığı hegamonyaya karşı” çocuk şarkıları yaptıklarını söylüyorlar.

Daha önce yaptıkları “Bilmiş Çocuğun Şarkıları” albümünde bomba yapan bay bilgine “oyuncak yapmayı” önermişler; savaşı, yoksulluğu, ırkçılığı eleştirmişlerdi. Denizlerin neden mavi olduğu, mevsimlerin neden değiştiği, dünya dönerken bizim üzerinde nasıl durduğumuz gibi bilimsel temeli olan sorular, giderek gericileşen bir eğitim sistemi içerisinde soru sormaya / sorgulamaya “fırsat bulamayan” çocuklar için önemliydi. Şimdi de “Dino’nun Şarkıları” adında, çocuklar için evrim şarkılarıyla, “evrim okul müfredatından çıkartılıyorsa müzik repertuarına girer!” sloganıyla bir albüm yaptılar.

Çocuklar için evrim şarkıları   

“Dino’nun Şarkıları” müziklerini Praksis’in yaptığı, sözlerinin yazımı aşamasında açık çağrı yapılan dolayısıyla farklı birçok insanın söz yazdığı, çocukların seslendirdiği kolektif bir albüm. Çocuklar için üretilen müzik, tiyatro, kitap gibi üretimlerin genelde fazla önemsenmediğini, üstün körü icra edildiğini görüyoruz. İlk albümde olduğu gibi, bu albümde de müzikal olarak fazlasıyla emek harcandığı aşikar. Alper Canıgüz’ün beş yaşındaki roman kahramanı dedektifi Alper Kamu* “Çocuk insanın atasıdır” diyor. Şubadap Çocuk “atasına” azami saygıyı bu anlamda gösteriyor.

İçerik olaraksa, insanın bir bütün halinde doğayı sömürmesi hem dini (insanın yaratılan birçok varlıktan daha üstün olması meselesi) hem de kapitalizmin yasaları gereği doğal kabul edilirken, albüm çocuklara doğadaki diğer canlılarla akraba / eşit olduğumuzu salık veriyor. Yaşamın sürekliliğinin vurgulanması, insandan önce var olduğu ve insandan sonra da var olma ihtimali insan merkezli, insanın her yaptığının meşru olduğu bir fikriyatı karşısına alıyor.

Değişim mi “alternatif yok” mu?

“Değişim” kavramı da -doğal olarak- albümde sıklıkla duyulan bir vurgu. Bir şeylerin aynı olmadığını, aynı kalmadığını ve aynı kalmayacağını bilince çıkartan bir insan, kendi koşulları dahil her şeyin değişebileceğine inanır. Oysa düzen bize sıklıkla ve olabildiğince kendisinin alternatifi olmadığını “öğretmeye” çalışıyor. Ayrıca koşulların belirleyiciliğini yok sayıp “birey tercihi” gibi idealist bir bakış açısı hakimken evrimi öne çıkartmak, yine düzenle ideolojik bir “savaşa” girmek anlamına geliyor.

Şubadap Çocuk müzik üretiminin teorisi denebilecek şarkı yapımı ve stüdyo alanı dışında, pratiğe de hakim ve çalışkan. Sürekli yoksul mahallelerde, bir okulda, bir sendikada, bir dernekte, sokakta ya da bir çocuk şenliğinde kendilerini konser verirken, atölye çalışmaları yürütürken ya da çocuklarla koro çalışmaları yaparken görmek mümkün.

“Dino’nun Şarkıları” albümü, kitlesel fonlama ile CD formatında 3000 adet basılmış ve yoksul mahallelerde düzenlenen etkinliklerde çocuklara ücretsiz olarak dağıtılıyor. Şubadap Çocuk, çocuklarla ilgili müzikal boşluğu kayda ve saygıya değer bir biçimde dolduruyor. Çocuklara ve topluma daha çok nüfuz edebilmeleri umuduyla…

www.subadapcocuk.org

facebook.com/subadap

@subadap

* Oğullar ve Rencide Ruhlar, Alper Canıgüz, İletişim Yayınları